Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Όταν οι χήνες γέμισαν τον ουρανό! Βίντεο με ατέλειωτες τουφεκιές!!!

Στα… όπλα για την ανοιξιάτικη λαθροθηρία



http://dasarxeio.com/

Σαφάρι αντιμετώπισης της λαθροθηρίας στις Στροφάδες ετοιμάζονται να εξαπολύσουν και φέτος οι αρμόδιοι φορείς.
Τα μέτρα φύλαξης θα καθοριστούν στην καθιερωμένη ειδική σύσκεψη που θα πραγματοποιηθεί και φέτος παρουσία όλων των εμπλεκόμενων υπηρεσιών και φορέων όπως η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή, η Δασική Υπηρεσία, το Λιμεναρχείο, ο κυνηγετικός σύλλογος κ.α. Ωστόσο, ώσπου να γίνει κάτι τέτοιο θα έχουν προηγηθεί δυο επιμέρους συναντήσεις. Η πρώτη αύριο κεκλεισμένων των θυρών με πρωτοβουλία της Ιεράς Μητροπόλεως και η δεύτερη ανοικτή σε κάθε ενδιαφερόμενο στις 31 του Μάρτη στην αίθουσα του Διοικητηρίου με πρωτοβουλία της Δασικής Υπηρεσίας.
Σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα προστασίας της φύσης και αποτροπής της λεηλασίας ενός ιστορικού μνημείου σαφώς και δεν χωρούν ή δεν πρέπει να χωρούν κανενός είδους διαφωνίες και αντιπαραθέσεις.
Αναδημοσίευση από: imerazante.gr

Νεκροί πελεκάνοι στη λίμνη Βόλβη

http://dasarxeio.com

Τη Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015 ο Φορέας Διαχείρισης λιμνών Κορώνειας Βόλβης (Φ.Δ.) ειδοποιήθηκε από υπαλλήλους του Δασαρχείου Λαγκαδά για την εύρεση νεκρών πελεκάνων στην περιοχή της Νυμφόπετρας. Το προσωπικό του Φ.Δ. εντόπισε συνολικά 7 πτώματα πελεκάνων, από τα οποία τα 4 ήταν σε προχωρημένη σήψη. Τα υπόλοιπα τρία πτώματα μεταφέρθηκαν αμέσως στην Κτηνιατρική Κλινική του ΑΠΘ για τις απαραίτητες εξετάσεις από την κ. Γεωργοπούλου Γιάννα (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παθολογίας Πτηνών).
Την Τρίτη 24 Μαρτίου 2015 παραλάβαμε τις ακτινογραφίες των πτωμάτων από το Τμήμα Παθολογίας Πτηνών, οι οποίες έδειξαν ότι τα δύο από τα τρία πουλιά έφεραν σκάγια. Ωστόσο, εκτιμάται ότι ο πυροβολισμός των πτηνών δεν αποτέλεσε το κύριο αίτιο θανάτωσής τους. Να υπενθυμίσουμε ότι η θήρευση του πελεκάνου είναι παράνομη καθώς αποτελεί είδος υπό εξαφάνιση που προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 147/2009.
Δείγματα των πτωμάτων έχουν δοθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες για περαιτέρω μικροβιολογικές και τοξικολογικές εξετάσεις ώστε να εξακριβωθεί το ακριβές αίτιο θανάτου.

Βγήκαν τα τρακτέρ στην Ορεστιάδα για τις πλημμύρες

 http://www.thrakinea.gr

Από χθες ξεκίνησαν να συγκεντρώνονται τα τρακτέρ στον κόμβο του εργοστασίου ζάχαρης στην Ορεστιάδα, καθώς οι αγρότες ζητούν το άμεσο κλείσιμο των αναχωμάτων στον Έβρο, για να μπορέσουν να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους.
Στις 12:00, έχουν προγραμματίσει σύσκεψη στο εργατικό κέντρο Ορεστιάδας για να εκτιμηθεί η κατάσταση και κυρίως για να μεταφερθεί το αίτημά τους στους εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ο περιφερειάρχης ΑΜΘ Γιώργος Παυλίδης, μιλώντας στο thraki Νεα, τόνισε ότι τεχνικά, επειδή υπάρχουν ακόμη νερά στους κάμπους, δεν μπορούν να κλείσουν τα αναχώματα. Παράλληλα υπενθύμισε ότι η περιφέρεια έχει υπό τον έλεγχό της το θέμα της συντήρησης κι όχι της κατασκευής των αναχωμάτων, με την οποία ασχολείται το αρμόδιο υπουργείο

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Υπερχείλισε το φράγμα του Κίρτζαλι

 http://www.thrakinea.gr



Τεράστιες είναι για ακόμη μία φορά οι ποσότητες νερού που έρχονται από τη Βουλγαρία και απειλούν την Ελλάδα και την Τουρκία.
Οι πλημμύρες που αναμένονται, προκαλούνται από την τακτική της Βουλγαρίας να κρατάει γεμάτα τα φράγματά της, παρά το γεγονός ότι γνώριζε ότι με το λιώσιμο των πάγων, οι υδάτινοι όγκοι θα αυξηθούν δραματικά.
Οι υπερχειλίσεις και των τριών φραγμάτων του Άρδα εκτιμάται ότι θα συνεχιστούν και τα επόμενα 24ωρα, ενώ τα προβλήματα στην Ελλάδα θα φανούν από τη Δευτέρα το απόγευμα.
Στο μεταξύ, ήδη ο Έβρος έχει φουσκώσει. Η στάθμη στο Πύθιο είναι στα 5,15 μέτρα με όριο επιφυλακής τα 4,70 και όριο συναγερμού τα 5,70 μέτρα.
Οι σταθμοί μέτρησης στο Ιβαίλογκραντ και στο Σβίλεγκραντ δείχνουν 747 και 783 κυβικά το δευτερόλεπτο, με αυξητική τάση, όσο περνούν οι ώρες.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Οι κάτοικοι του Έβρου έχουμε ένα ακόμη «δώρο»: την πέμπτη εποχή!

http://www.pameevro.gr



Νομός Έβρου. Η αρχή της Ελλάδας, η είσοδος στην Ευρώπη. Ένας νομός μεγάλος, με απίστευτα τοπία και φυσικές ομορφιές και μ’ έναν κάμπο εύφορο κι ευκολοδούλευτο, ικανό να παράξει τα πάντα, να καλλιεργηθεί με όλους τους τρόπους και σ’ όλες της εποχές…
Όλες;
Όλες πλην μιας. Γιατί, ανάμεσα στα άλλα μας προνόμια, οι κάτοικοι του Έβρου έχουμε κι ένα ακόμη «δώρο»: την πέμπτη εποχή!
Μα οι εποχές είναι τέσσερις, θα μου πείτε… Λάθος! Είμαστε large εμείς στον Έβρο, έχουμε και πέμπτη. Ένθετη, παρένθετη, όπως θέλεις μπορείς να την πεις, αφού ενδέχεται να προκύψει οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου και να αλλάξει τα πάντα σε λίγες μόνο ώρες…
Η πέμπτη εποχή: η πλημμύρα.
Μια κατάρα που θα μπορούσε να γίνει ευλογία ή καλύτερα, μια ευλογία που αφέθηκε ή ακόμα χειρότερα, οδηγήθηκε στο να γίνει κατάρα…
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή, όσο γίνεται απλά, εύκολα και αναλυτικά, έτσι που να μπορέσει κι ο αναγνώστης που δεν γνωρίζει το Νομό και τη γεωγραφία του, να καταλάβει τα αποτελέσματα της ανθρώπινης βλακείας και τα δεινά που αυτή έφερε στον δύσμοιρο τούτο τόπο…
Εν αρχή ήταν ο κατασκευαστής. (προσωπικά το λέω: «Ο Θεός» αλλά επειδή κάποιοι το λένε: «φύση», άλλοι «γεωλογική» ή άλλου είδους «εξέλιξη» κτλπ και προκριμένου να αποφύγουμε κουβέντες χωρίς ουσία, επιτρέψτε μου να υιοθετήσω τον όρο)…
Ο κατασκευαστής, λοιπόν, έφτιαξε ένα ποτάμι, που το μήκος του φτάνει τα 530 χιλιόμετρα και το έφτιαξε με προδιαγραφές να πλημμυρίζει. Κι όταν ερχότανε τα παραπανίσια νερά, το ποτάμι έβγαινε από την κοίτη του (το πλάτος της είναι από 100 μέχρι 300 μέτρα περίπου, υπό κανονικές συνθήκες) και απλωνότανε στον κάμπο. Αλλού 500 μέτρα, αλλού 700 αλλού ένα χιλιόμετρο δεξιά κι αριστερά, μερικά εκατοστά το ύψος του νερού κι από τις δυό πλευρές της κοίτης, μια ήμερη και ήρεμη πλημμύρα, που έφερνε καινούργιο χώμα, που κουβάλαγε μια πολύ ψιλή, σαν αλεύρι άμμο που τη λέμε μίλη, που είναι το καλύτερο λίπασμα και που έκανε τη γη εύφορη και γόνιμη.

Η πλημμύρα – ευλογία.
Από τα φερτά αυτά υλικά, οι παλιότεροι κάτοικοι των παρέβριων περιοχών, κουβαλούσανε για να βελτιώσουν τα χωράφια, τους κήπους και τα μποστάνια τους. Μα και οι ίδιες οι πλημμυριζόμενες περιοχές ήταν καλλιεργήσιμες. Σπέρνανε ρύζι (οι Τούρκοι το κάνουν, σε μεγάλη έκταση, ακόμα σήμερα) που δεν το πειράζει το νερό, αντίθετα το χρειάζεται. Φυτεύανε πεπόνια, όταν τελειώνανε οι πλημμύρες. Το πεπόνι τη στραγγίζει τη γη, την αποδυναμώνει ρουφάει όλα της τα θρεπτικά συστατικά. Πρέπει να περάσουν χρόνια για να ξαναφυτέψεις πεπόνι στο ίδιο χωράφι. Στα χωράφια αυτά, που ο ποταμός άλλαζε και εμπλούτιζε τα χώματά τους κάθε χειμώνα, ο περιορισμός αυτός δεν υπήρχε.
Τα πάντα εν σοφία εποίησε…
Δεν θα ξεχάσω, όσα χρόνια κι αν περάσουν, τις απέραντες εκτάσεις με τα πεπονοχώραφα, τότε που, πιτσιρίκος, έτρεχα πίσω από τον πατέρα μου, ψάχνοντας τα τρυγόνια τον Αύγουστο και τα ορτύκια λίγο αργότερα, στις περιοχές του Πέπλου, του Τυχερού, του Φυλαχτού και ψηλότερα.  Δεν θα ξεχάσω πως μοσχοβόλαγε ο αέρας το πρωί την ευωδιά του ντόπιου πεπονιού, που θαρρώ χάθηκε κι ο σπόρος του πιά.
Πως να ξεχάσω που μαζευόμασταν 10 – 12 χρονών παιδιά, φτιάναμε «συνεργεία» και πηγαίναμε στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης όπου έρχονταν καράβια από παντού (πού να τα προλάβουν οι ελάχιστοι επίσημοι λιμενεργάτες) να φορτώσουν τα πεπόνια εκείνα. Τα φέρνανε οι αγρότες με τρακτέρ και φορτηγά κι εμείς χέρι – χέρι τα ξεφορτώναμε απ’ τις πλατφόρμες στα πλεούμενα. Και γυρνάγαμε στο σπίτι και μοσχοβόλαγαν τα ρούχα μας…
Τα πρώτα, παιχνιδιάρικα, μα και διόλου ευκαταφρόνητα μεροκάματα, οι αξέχαστες, ανεπανάληπτες ευωδιές ενός τόπου, που εξαφανίστηκαν εν ονόματι μιάς ξενόφερτης και ξένης «προόδου» και μιάς αφύσικης «ανάπτυξης» που αποδείχτηκε καταστροφική και για τον τόπο και για τον άνθρωπό του…

Κι όσο οι άνθρωποι μοιραζόντουσαν τις πλημμυριζόμενες εκτάσεις με το ποτάμι, όσο σεβόντουσαν την ελευθερία του ευλογητή Έβρου κι όσο δεν παρέμβαιναν στο έργο του κατασκευαστή, όλα πήγαιναν καλά κι όλοι κέρδος είχανε…
Μα η ψείρα όταν χορτάσει βγαίνει στο γιακά κι ο άνθρωπος όταν νομίσει πως δυνάμωσε, θέλει να πάψει να μοιράζεται. Κι έτσι αρχίσαμε να ψάχνουμε τρόπους να «ρίξουμε» τον ποταμό στην μοιρασιά, να του φάμε το μερτικό του…
Η λύση δόθηκε από κάτι παιδιά της πόλης, που τα ποτάμια τα γνωρίσανε μέσα απ’ τα βιβλία στα σχολειά κι από τις εκδρομές που κάνανε για την αναψυχή τους. Επιστήμονες δήθεν, που δεν ήταν σε θέση να μοιράσουνε δυό γαϊδουριών άχυρο, αποφασίσανε πως μπορούν να μετατρέψουν τις πλημμυριζόμενες εκτάσεις σε μόνιμα χωράφια, με τίτλους ιδιοκτησίας και καλλιέργειες που καμιά σχέση δεν είχανε με την περιοχή. Ο τρόπος;
Αναχώματα…
Εύκολα, γρήγορα και βολικά για όλους! Για δεκαετίες βολευτήκανε οι πολιτικοί και οι διαχειριστές με τις υπερτιμολογήσεις, οι εργολάβοι κι οι εργάτες τους με τις κατασκευές, τις επισκευές, τις αποκαταστάσεις, οι (αποκτήσαντες νέα καλλιεργητική κουλτούρα) αγρότες με τις επιδοτήσεις και τις αποζημιώσεις. Αλλάξανε οι καλλιέργειες. Τα ρύζια, τα πεπόνια, τα σιτηρά, τα όσπρια, το σουσάμι και η σκούπα δώσανε τη θέση τους σε (μονο)καλλιέργειες όπως το βαμβάκι και το καλαμπόκι.
Άφθονο νερό, άφθονα χημικά λιπάσματα, νέες τεχνολογίες, τεχνοτροπίες και νοοτροπίες. Έσοδα από τη γη είτε παράξει κανείς κάτι είτε όχι, εύκολα δανεικά (και πολλές φορές αγύριστα) για την αγορά μηχανικών τεράτων…. Και ο ξωμάχος, ο δουλευτής της γης, ο νοικοκύρης, ο άξιος αγρότης του Έβρου (κι από τις δυό πλευρές του ποταμιού), αλλαγμένος πιά κι αυτός, αραχτός στον καφενέ, να ποτίζει τηλεματικά, μέσω κινητού και να περιμένει την επιδότηση για ένα προϊόν που δεν παρήγαγε, την αποζημίωση για το χωράφι που δεν έσπειρε, την ενίσχυση από την Ευρώπη, να την κάνει αμάξι υπερπολυτελείας ή λουλούδια και χαρτοπετσέτες στο τοπικό κωλάδικο…
    Κι ο ευεργέτης, παλιότερα, ποταμός, σφιγμένος πιά κι εγκλωβισμένος στα αναχώματα όπου τον φυλάκισαν οι πρώην εταίροι του, αφού κουβάλησαν και έστησαν εκατομμύρια τόνους μπάζων  κατά μήκος της, εν καιρώ ηρεμίας κοίτης του, ριγμένος στη μοιρασιά, να οργίζεται και να φουσκώνει, ν’ αλλάζει κι αυτός κι από φίλος να γίνεται εχθρός κι από ευεργέτης τιμωρός…
    Δεν ξέρω αν τα πρώτα αναχώματα τα έφτιαξε ο Έλληνας ή ο Τούρκος και δεν έχει σημασία ποιός το ξεκίνησε, αφού κι ο απέναντι μια χαρά τα κατάφερε.
  • Ένα μέτρο ανάχωμα εσύ γείτονα, να ρίξεις τα παραπανίσια νερά σε ‘μένα; Δυo μέτρα εγώ, να τα ρίξω σε σένα…
  • Δυό εσύ; Τέσσερα εγώ
  • Τέσσερα εσύ; Οχτώ εγώ…
Κι έτσι για χρόνια τράβηξε η δουλειά. Και δεν βρέθηκε κανένας «επιστήμονας», δεν νοιάστηκε κανένας πολιτικός, δεν ξεβολεύτηκε κανένας ντόπιος, να δει, να πει, να δείξει στους εγκληματικά άσχετους «αρμόδιους» την απλή, μα άβολη αλήθεια:
Ένα ποτάμι 530 χιλιομέτρων δεν μπορείς να το κρατήσεις στα αναχώματα. Και σιδερένια να τα κάνεις, κι εκατό μέτρα να τα σηκωσεις, αν δεν φροντίσεις να εκτονώνεται η ορμή του όταν χρειάζεται, κάποτε, κάπου θα στο σπάσει. Θα περάσει από πάνω ή από κάτω απ’ το ανάχωμά σου ηλίθιε.
    Και τότε γίνεται έκρηξη νερού. Και τότε γίνεται καταστροφή. Και τότε γίνεται αυτό που ζούμε κάθε χρόνο πλέον οι κάτοικοι του Έβρου, αυτό που έγινε πιά ρουτίνα, που ρημάζει κάθε τρείς και λίγο την περιουσία μας και διαλύει τη ζωή μας: η πλημμύρα, η πέμπτη εποχή.
Η ευλογία που έγινε κατάρα…
 Συνεχίζεται κι ας ξεβολέψει κάποιους…
Το γεγονός είναι, πως όταν πρωτοφτιαχτήκανε τα αναχώματα, είχανε παρθεί κάποια μέτρα για την πρόληψη ζημιών σε περίπτωση πλημμύρας.
    1) Δημιουργηθήκανε τα περιβόητα «πέταλα». Στα σημεία αυτά, το ανάχωμα απομακρύνεται από την κοίτη του ποταμού, σχηματίζοντας ένα ημικύκλιο, εμβαδού κάποιων χιλιάδων στρεμμάτων, το οποίο σε περίπτωση πλημμύρας, θα κατακλυσθεί από τα νερά, εκτονώνοντας έτσι το φαινόμενο. Οι «πλημμυριζόμενες εκτάσεις» που ακούμε στις ειδήσεις δηλαδή…
    2) Φτιάχτηκε η Ευθυγράμιση. Μια πολύ σοφή σκέψη. Τι είναι η ευθυγράμμιση; Ας το πιάσουμε κι αυτό απ’ την αρχή. Στο τέλειωμά του ο Έβρος, χωριζότανε σε δύο βραχίονες. Ο ένας, ο Ανατολικός, είναι το σύνορο μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας. Ο άλλος, ο Δυτικός, η Παλιομάριτσα, είναι η παλιά κοίτη του ποταμού. Η διαίρεση του Έβρου στα δύο, σχηματίζει το Δέλτα του. Στους μαιανδρισμούς του Ανατολικού βραχίονα καθυστερούσε η εκβολή του ποταμού προς τη θάλασσα και σχηματιζόντουσαν κάποιες αμμονησίδες, για χάρη των οποίων, κάθε τρείς και λίγο, Έλληνες και Τούρκοι βρισκόμασταν με το χέρι στη σκανδάλη, «όχι δικιά μου είναι, όχι δικιά σου», έτοιμοι να σκοτωθούμε για κάποια στρέμματα άμμου, που αύριο θα την ξανάπαιρνε το ποτάμι. Αποφασίστηκε λοιπόν να γίνουν αλλαγές στη ροή του ποταμιού. Μα για να αλλάξεις τον φυσικό δρόμο του νερού, πρέπει ο καινούργιος δρόμος που θα φτιάξεις να είναι μεγαλύτερος και ευκολότερος απ’ τον παλιό.
Έτσι φτιάχτηκε ο τρίτος, ο κεντρικός βραχίονας, η ξακουστή Ευθυγράμμιση, η κύρια οδός απορροής των νερών του Έβρου σήμερα. Ο μεγαλύτερος όγκος των νερών του μέσω αυτής καταλήγει στη θάλασσα.  Ένα τεράστιο έργο.  Ένα τεχνητό ποτάμι, πιο πλατύ και πιο βαθύ από τα άλλα δύο. Εύκολα το νερό πήρε τον καινούργιο, εύκολο δρόμο. Ο σκοπός της κατασκευής της Ευθυγράμμισης επετεύχθη πλήρως. Ο ένας από τους δύο τουλάχιστον. Ο δεύτερος (ευθυγράμμιση των συνόρων) ευτυχώς για την αξιοπρέπειά μας, δεν εφαρμόστηκε ποτέ, γιατί αν είχε ολοκληρωθεί η συμφωνία, θα χαρίζαμε κάποιες χιλιάδες στρέμματα στους γείτονες και θα παίρναμε δυό κτηματάκια…
   3)  Κατασκευάστηκαν τα αντλιοστάσια, τα οποία, μέσω ενός δικτύου αποστραγγιστικών καναλιών, μπορούν να παίρνουν το παραπανίσιο νερό από τον κάμπο και να το ρίχνουν στην Παλιομάριτσα, από όπου εύκολα θα φεύγει στη θάλασσα…

Αφού λοιπόν στερήσαμε από το ποτάμι την δυνατότητα να πλημμυρίζει, έτσι όπως ήτανε το φυσικό του, φροντίσαμε μέσα από τεχνικές παρεμβάσεις και έργα να αποτρέψουμε τη ζημιά που θα μπορούσε να προκληθεί από ενδεχόμενη πλημμύρα. Και πιθανόν όλα να πήγαιναν καλά, αν δεν ήμασταν τόσο έξυπνοι και …εξυπηρετικοί στα επόμενα χρόνια!

Λίγα χρόνια μετά, τα καινούργια χωράφια, που έπαψαν πιά να δέχονται τα φερτά υλικά, γίνανε σαν όλα τα υπόλοιπα χωράφια του κάμπου. Οι μόνες εκτάσεις που δεχόντουσαν πλέον το ευεργέτημα ήταν οι πλημμυριζόμενες εκτάσεις, τα «πέταλα»… Σαν έξυπνοι άνθρωποι που είμαστε και μιας κι έχουμε εξυπηρετικούς πλην κοντόφθαλμους κουμανταδόρους, τα κάναμε κι αυτά χωράφια! Καινούργια αναχώματα, καινούργια μπαζώματα, καινούργιες «μπάζες», όλοι να βολεύονται, όλοι να εξυπηρετούνται, τα ψηφαλάκια να μαζεύονται… Ξανά περιορισμός του ποταμού…
Λίγα χρόνια μετά, στην Ευθυγράμμιση (που θυμίζω φτιάχτηκε για να δώσει εύκολη και γρήγορη ροή του ποταμού προς τη θάλασσα) κατασκευάστηκε ένα φράγμα(!) ακυρώνοντας τον λόγο ύπαρξής της. Το τι μάχες δόθηκαν και τι λόγια ακούστηκαν, σχετικά με το έργο αυτό… θα χρειαζόταν τόμους για να τα περιγράψει κανείς. Η κεντρική ιδέα έχει ως εξής: Είναι γνωστό ότι τις περισσότερες φορές τα συμφέροντα των αγροτών με αυτά των κτηνοτρόφων συγκρούονται. Στην περίπτωσή μας, όπου εμπλέκονται και τα συμφέροντα των αλιέων, των κυνηγών, των ανθρώπων που κατοικούν στο Δέλτα, οι ανάγκες του στρατού και του ελέγχου των συνόρων και η αστείρευτη διάθεση των εκάστοτε διοικούντων να εξυπηρετήσουν τα φιλικότερα (άρα αποδίδοντα περισσότερες ψήφους) προς αυτούς συμφέροντα, το μπάχαλο ήταν αναπόφευκτο. Και, με τρόπο εγκληματικό, παρθήκανε με πολιτικά κριτήρια αποφάσεις, στις οποίες η πολιτική δεν είχε καμιά απολύτως θέση. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, δεν έχει νόημα να το κάνω. Αν κάποτε βρεθεί κάποιος εισαγγελέας να το ψάξει, υπάρχουν άνθρωποι, καλύτεροι γνώστες και πιο αρμόδιοι από ‘μένα, να τον διαφωτίσουν.
Δεν μπορώ όμως να μην αναφέρω πως το φράγμα αυτό κάθε χειμώνα έσπαγε και κάθε καλοκαίρι ξαναφτιάχνονταν, με αποτέλεσμα τα φορτηγά που κουβαλούσανε τα υλικά για την επισκευή του να καταστρέφουν το δρόμο που υπάρχει πάνω στο κεντρικό ανάχωμα, ο οποίος έπειτα ήθελε επισκευή, περισσότερα φορτηγά με χώμα, περισσότερες φορτωτικές, περισσότερα χρήματα…
Δεν μπορώ επίσης να ξεφύγω από τον πειρασμό του να μοιραστώ με τον αναγνώστη μια προσωπική μου εμπειρία που θεωρώ πως δείχνει τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησε η κρατική μηχανή όλα αυτά τα χρόνια.

Είχαν έρθει κάποιοι «αρμόδιοι» από την Περιφέρεια, τη Νομαρχία και τους γύρω Δήμους, μαζί με κάποιους Έλληνες επιστήμονες και κάποιους ξένους ειδικούς, να δούνε το φράγμα. Χρειαστήκανε βάρκα κι έτσι βρέθηκα κι εγώ εκεί. Η κουβέντα τους είχε να κάνει με το αν το φράγμα είναι στη σωστή θέση ή μήπως έπρεπε να μεταφερθεί πιο κάτω, μα και με το ύψος του. Κάποιος θεώρησε σωστό να ζητήσει τη γνώμη μου (γιατί νοιαζότανε; για να κάνει τον έξυπνο; για να με πειράξει; Δεν έμαθα ποτέ)… και βρήκε το μπελά του!
- Πές μας βρε καπετάν-Γιώργη, εσύ που ζεις εδώ και ξέρεις το ποτάμι χειμώνα – καλοκαίρι από παλιά, αν ήθελες να φτιάξεις ένα φράγμα, που θα το έφτιαχνες;
- Στη Βουλγαρία…  Έμεινε για λίγο άφωνος.
- Ποια Βουλγαρία, για εδώ μιλάμε. Μέσα στο Δέλτα…
- Εδώ είναι κάμπος μάστορα. Στον κάμπο φράγμα δεν γίνεται, χρειάζεται βουνά. Τα βουνά είναι στη Βουλγαρία. Το είχανε προτείνει οι Βούλγαροι από μόνοι τους παλιότερα. «συνεννοηθείτε οι Έλληνες με τους Τούρκους, συνεργαστείτε, εσείς που έχετε το πρόβλημα κι ελάτε να φτιάξετε ένα αποταμιευτικό φράγμα στη Βουλγαρία (τα δικά τους είναι υδροηλεκτρικά, δεν είναι για να σταματούν το ποτάμι), να το διαχειριστούμε όλοι μαζί, να πάψετε να παθαίνετε ζημιές»…
- Δεν κατάλαβες. Το φράγμα το θέλουμε εδώ, για να μην ανεβαίνει η θάλασσα με το νοτιά και αλμυρίζει το ποτάμι μέχρι ψηλά, δεν μπορούν οι ανθρώποι να ποτίσουν.
- Εσύ δεν κατάλαβες καλά. Στο σημείο που είμαστε έχουμε 12 μέτρα βάθος. Φτιάσε ένα τοίχο στο βυθό, με 4-5 μέτρα ύψος να σταματήσεις τη θάλασσα, πιο ψηλά δεν πάει, μα το ποτάμι από πάνω να τρέχει (πρόσεξα πως οι ξένοι είχανε κρεμαστεί από τα χείλη του μεταφραστή). Η Ευθυγράμμιση φτιάχτηκε για να φεύγει το νερό αφρενάριστο φωστήρες μου. Κι εσείς ερχόσαστε και τη φράζετε και το φρενάρετε. Και πλημμυρίζει ο ποταμός και καταστρέφεται ο κοσμάκης κι εσείς ακόμα για φραξίματα μιλάτε και φράγματα σκεφτόσαστε;
- Σιγά, μωρέ, που φταίει μια σταλιά φράγμα για τις πλημμύρες. Τι κρατάει; 2-3 μέτρα νερό…
- Επί 200 μέτρα πλάτος, το λίγο – λίγο, επί 530 χιλιόμετρα μήκος ποταμού… μου το κάνεις σε κυβικά σε παρακαλώ;;
Με κοίταξε σαν να έβλεπε εξωγήινο, μουρμούρισε κάτι σαν: «δεν το είχα σκεφτεί έτσι», του τά ‘χωσα κι εγώ πως τσάμπα στερήθηκε η φαμίλια του για να βγάλει αυτός το Πανεπιστήμιο κι άχρηστα είναι τα πτυχία του, χαλαστήκαμε όλοι μαζί, εγώ πήγα παραπέρα και πέταγα πέτρες στο ποτάμι κι οι υπόλοιποι συνέχισαν την επιστημονική τους κουβέντα, μέχρι αργά το απόγευμα που φύγαμε.
Από τέτοιους ανθρώπους και με τέτοιους τρόπους παρθήκανε οι αποφάσεις που σημάδεψαν και σημαδεύουν τη ζωή ενός ολόκληρου Νομού…

Λίγα χρόνια μετά, το δίκτυο των αποστραγγιστικών καναλιών έφραξε από καλάμια και φερτά υλικά. Το κεντρικό κανάλι που φέρνει τα νερά στα αντλιοστάσια έγινε τόπος φωλεοποίησης των αγρίων πτηνών και όταν κάποια στιγμή μηχανήματα του ΤΟΕΒ Φερών πήγανε να το καθαρίσουν, εμποδίστηκαν από υπαλλήλους του Φορέα Διαχείρισης (άλλη βαθιά κι αγιάτρευτη πληγή για τον τόπο), μην τυχόν κι ενοχληθούν οι ερωδιοί. Κι έτσι το 2010 που πλημμύρισε ο κάμπος, τα αντλιοστάσια, παρ’ όλο που και ρεύμα είχανε και τους μετασχηματιστές τους δεν τους είχανε κλέψει για να πάρουν το χαλκό, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα. Κι οι φωλιές των ερωδιών χαλάσανε και οι περιουσίες και οι κόποι των ανθρώπων ρημάχτηκαν…

Έτσι τα καταφέραμε οι large άνθρωποι στον προνομιούχο  Έβρο… επεμβήκαμε στην κτίση, τη βιάσαμε κατά πως μας βόλευε κάθε φορά, ακυρώσαμε το έργο του Κτίστη, αφού εμείς ξέραμε καλύτερα από Εκείνον, φτιάξαμε τα δικά μας έργα, που κι αυτά τα ακυρώσαμε μετά γιατί έτσι βόλευε κάποιους άλλους κι ακόμα υπάρχουν κάποιοι που αναρωτιούνται γιατί πλημμυρίζει ο ποταμός και γιατί γίνονται ζημιές…
Και υπάρχουν ακόμα άνθρωποι αρμόδιοι και υπεύθυνοι δήθεν, που ασκούν εξουσία και που συνεχίζουν να μιλούν για ενίσχυση των αναχωμάτων…
Και κάθε φορά που ο ποταμός τσακίζει την προηγούμενη «ενίσχυση των αναχωμάτων» τους, μαζεύονται πάνω σ’ ότι απόμεινε απ’ αυτά και κλαψουρίζουνε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες πως «χρειαζόμαστε χρήματα για να ενισχύσουμε τα αναχώματα» και πως «το πρόβλημα θα λυθεί με τριεθνή συνεργασία».
Κι ύστερα πηγαίνουν στα –κάποια απ’ αυτά χτισμένα με χρήματα από τις υπερτιμολογημένες φορτωτικές-  σπίτια τους και κοιμούνται ήσυχοι πως κάμανε το καθήκον τους… κι ένας λαός, βουτηγμένος στα λασπόνερα, το φόβο, την ανασφάλεια και την αγωνία, πολεμάει, κόντρα στο στοιχειό, να σταθεί στα πόδια του, να μαζέψει τα κομμάτια του, να ξαναστήσει το βιός του…
…μέχρι την επόμενη φορά…
…μέχρι την επόμενη πλημμύρα…
…μέχρι την επόμενη καταστροφή…
…μέχρι να ξανάρθει η πέμπτη εποχή, μπορεί σήμερα, μπορεί αύριο, μπορεί τον άλλο μήνα.

Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος

Διακοπή σιδηροδρομικής συγκοινωνίας από Αλεξανδρούπολη έως Ορμένιο



Η σιδηροδρομική συγκοινωνία, από όρια Αλεξανδρούπολης έως Ορμένιο, διεκόπη λόγω βλάβης, συνεπεία υπερκάλυψης των γραμμών του ΟΣΕ, από όγκο νερού.
Η μετακίνηση των επιβατών γίνεται με λεωφορεία, μέχρι
αποκατάστασης της βλάβης από συνεργεία του ΟΣΕ.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

ΑΜ-Θ: Απαγόρευση αλιείας σε ποτάμια και λίμνες για 45 μέρες.



http://www.e-evros.gr

Την προσωρινή, από 15 Απριλίου έως τις 30 Μαΐου, απαγόρευση της αλιείας στους ποταμούς και σε όλους τους υδάτινους σχηματισμούς γλυκών νερών, ενέκρινε το Περιφερειακό Συμβούλιο Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης.
Η ενέργεια εφαρμόζεται κάθε χρόνο, και αποσκοπεί στην προστασία της αναπαραγωγής των ψαριών.
Ο αντιπεριφερειάρχης αγροτικής οικονομίας κ. Σωτήρης Παπαδόπουλος, υπενθύμισε ότι τα πρόστιμα για τους παραβάτες είναι τσουχτερά, σημειώνοντας συγχρόνως ότι η τήρηση της απαγόρευσης αποβαίνει σε κέρδος των ψαράδων, αφού έτσι διατηρούνται και αυξάνονται τα αλειύματα.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Τρίτο και...αποτελειωτικό πλημμυρικό χτύπημα δέχεται ο Έβρος.Πηγή orestiadaweather.blogspot.gr

http://orestiadaweather.blogspot.gr/2015/03/blog-post_28.html


Σε υψηλή επιφυλακή βρίσκονται και πάλι (από το απόγευμα της Κυριακής 15-3-15) οι αρμόδιες υπηρεσίες, για την αντιμετώπιση έντονων πλημμυρικών φαινομένων,
που, όπως φαίνεται, θα “πνίξουν” ξανά τον Έβρο.

Οι αυξημένες παροχές στον Άρδα προμηνύουν έντονες πιέσεις τα επόμενα 24ωρα, την ώρα που όλη η παράρδια και παρέβρια ζώνη είναι ήδη επιβαρυμένη από τα νερά του τελευταίου μήνα.


Από τις απογευματινές ώρες της Κυριακής (15-3-15), αγρότες της περιοχής Ορεστιάδας, αντιλαμβανόμενοι την άνοδο των νερών στον κάμπο και προκειμένου να προλάβουν τα χειρότερα, απομάκρυναν αγροτικά εργαλεία και μηχανήματα, ενώ δεν έκρυβαν ότι το νέο πλημμυρικό “χτύπημα” θα είναι και το τελειωτικό σε ό,τι αφορά τις όποιες πιθανότητες είχαν να καλλιεργήσουν.

Οι στάθμες στο Πύθιο και στο Πέταλο βρίσκονται ήδη πάνω από τα όρια συναγερμού και αναμένεται να “ξεφύγουν” και πάλι, όταν τα νερά που τώρα κατακλύζουν το πιο βόρειο τμήμα του νομού αρχίσουν να φτάνουν νοτιότερα.

Οι βραδινές μετρήσεις της Δευτερας (16-3-15) ειναι:

Έβρος: Πάνω από το όριο συναγερμού η στάθμη του νερού.



 http://www.e-evros.gr

Και πάλι ξεπέρασε τα όρια συναγερμού η στάθμη των νερών στον Έβρο με τις  υπηρεσίες, τους φορείς, τις αρχές και τους κατοίκους να βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού.
 Σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις η κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής:

Περιοχή

Ημερ.
                  
                   Στάθμη

Επιφ.

Συν.
Πύθιο
16/03/15 10:00
5.80
4.70
5.70
Πέταλο
16/03/15 10:00
6.10
5.60
6.00
Πύθιο
16/03/15 07:00
5.78
4.70
5.70
Πέταλο
16/03/15 07:00
6.10
5.60
6.00

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

Έβρος: Συνεχίζεται η άνοδος της στάθμης των υδάτων




Πάνω από τα 5,30 μέτρα βρίσκεται η στάθμη του Έβρου στο Πύθιο.
Τις τελευταίες ώρες ώρες έχει σταθεροποιηθεί η ποσότητα των νερών που κατεβαίνουν από το Σβίλενγκραντ (1040 κυβικά/sec) και 318 (κυβικά/sec) από το Ιβαίλογκαντ.
Η φωτογραφία είναι από τη Σαγήνη Ορεστιάδας, όπου ο κάμπος χάθηκε ξανά από τα νερά.

 http://www.thrakinea.gr

Εμφάνιση αγριογούρουνων στην Κωνσταντινούπολη



http://www.ihunt.gr
Αυξάνονται οι θεάσεις αγριογούρουνων στην Κωνσταντινούπολη, καθώς η κατασκευή τεράστιων οικοδομικών έργων έχει συρρικνώσει τα ενδιαιτήματά τους στα δάση βόρεια της πόλης.
 
Μάλιστα την περασμένη εβδομάδα, μία ομάδα αγριογούρουνων εισήλθε στους κήπους ενός συγκροτήματος πολυτελών κατοικιών σε ένα από τα προάστια της ευρωπαϊκής πλευράς της πόλης.
 
Τα ζώα εξαφανίστηκαν γρήγορα, όμως το συμβάν είναι ενδεικτικό της τάσης εμφάνισής τους σε ολοένα και περισσότερες συνοικίες τους τελευταίους μήνες.
 
Οι οικολογικές οργανώσεις θεωρούν πως υπεύθυνα για αυτό το ανησυχητικό φαινόμενο είναι τα μεγάλα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη στα βόρεια της πόλης, όπου ολοκληρώνεται η κατασκευή μίας τρίτης γέφυρας στον Βόσπορο και χτίζεται ένα νέο αεροδρόμιο.
 
Οι τοποθεσίες αυτών των μεγάλων έργων έχουν προκαλέσει διάφορες μηνύσεις και άλλες διαμαρτυρίες.
 
«Καταστρέφουμε τα σπίτια τους και τις πηγές τροφής τους», δήλωσε ο Ονούρ Ακγκιούλ του κινήματος Άμυνα Βορείου Δάσους, με αντικείμενο την προστασία των εναπομεινάντων εκτάσεων πρασίνου. «Τα αγριογούρουνα δεν μπορούν να κινηθούν βόρεια ή προς τη θάλασσα, επομένως κινούνται προς την πόλη», πρόσθεσε.
 
Τα βόρεια δάση και οι υγροβιότοποι της Κωνσταντινούπολης θεωρούνται ζωτικής σημασίας για τη βιωσιμότητα της Πόλης, καθώς από την περιοχή προέρχεται η πλειοψηφία του ποσίμου νερού για όλο το αστικό κέντρο.
 
Μάλιστα πριν από 20 χρόνια ο Ταγίπ Ερντογάν, ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης είχε χαρακτηρίσει την προοπτική μίας τρίτης γέφυρας ως «φόνο».
 
Εξάλλου την προηγούμενη εβδομάδα ο πρωθυπουργός Νταβούτογλου ανακοίνωσε την έναρξη κατασκευής ενός τριώροφου τούνελ κάτω από το Βόσπορο, την ίδια στιγμή που ο πρόεδρος Ερντογάν πιέζει για την κατασκευή ενός καναλιού που
 
θα μετατρέψει την ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης σε νησί.
 
«Το μέγεθος της εκσκαφής και της οικοδομής είναι τεράστιο, κάτι που δεν έχουμε ζήσει ποτέ ξανά», δήλωσε ο Ακγκιούλ. «Πιστεύω πως δυστυχώς ακόμα περισσότερες περιοχές και ζώα θα χαθούν.
 
Πρέπει να επεκταθούμε στις ακτές της θάλασσας του Μαρμαρά, όχι στη βόρεια πλευρά και το Βόσπορο, όπου οι δασικές εκτάσεις αποτελούν τους πνεύμονές μας», πρόσθεσε.

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Χιόνια στη Θράκη

 http://www.thrakinea.gr

Το έστρωσε για τα καλά στα ορεινά και ημιορεινά της Θράκης.
Από την Παρασκευή το απόγευμα, πολλές περιοχές ντύθηκαν στα λευκά.
Στη φωτογραφία, που δημοσίευσε στο facebook Η Ορεστιάδα μας, ο υπέροχος Πεντάλοφος του Τριγώνου.


ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΣ

 ΠΕΤΡΩΤΑ
ΣΠΗΛΑΙΟ


Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Αλεξ/πολη: Ομαλά κύλησε η φετινή κυνηγετική περίοδος.



http://www.e-evros.gr
Στις 28 Φεβρουαρίου έληξε η κυνηγετική περίοδος 2014-2015 και μονό κατ’ εξαίρεση της παραπάνω γενικής ρύθμισης επιτρέπεται η θήρα του αγριοκούνελου μέχρι την 10 Μαρτίου.
Στην ευρύτερη περιοχή της Αλεξανδρούπολη η περίοδος αυτή κύλησε ομαλά ενώ και ο αριθμός των θηραμάτων κινήθηκε σε ικανοποιητικά επίπεδα, όπως και η ποικιλία τους, σύμφωνα με τις δηλώσεις του προέδρου του κυνηγετικού συλλόγου Αλεξανδρούπολης, Επαμεινώνδα Τερζή, στη Δέλτα Τηλεόραση.
Και φέτος την περιοχή επισκέφτηκαν φίλοι του κυνηγιού από όλη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο.
Το μόνο περιστατικό του καταγράφηκε τη φετινή περίοδο ήταν η "δολοφονία", όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Τερζής, τεσσάρων αγριογούρουνων, από τα οποία τα τρία ήταν μικρά και είχαν παγιδευτεί σε κανάλι των Φερών λόγω των πλημμυρικών φαινομένων.

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Λήξη κυνηγιού 2014-2015



Κλεισιμο κυνηγιου για την περιοδο 2014-2015.
Για αλλη μια χρονια η φετινη κυνηγετικη περιοδος τα ειχε ολα. Τραυματισμους, παραβασεις αλλα πολλα θηραματα. Ομαδες κυνηγων στον Βορειο Εβρο ξεκινησαν συγκεντρωσεις για τη ληξη του κυνηγιου. Ιστοριες (με μια ταση προς την υπερβολη) δινουν και παιρνουν στα τσιμπουσια των κυνηγων οι οποιοι προετοιμαζονται απο τωρα για τον ερχομενο Αυγουστο...

Καθαριστε τα οπλα σας και ετοιμαστειτε..το κυνηγι δεν τελειωνει ποτε!!!